Bonjour à tous en
welkom op Terre à table!
Ik ben Mariia en ik woon al 6 jaar in Nederland. Maak je geen zorgen, de extra "i" in mijn naam is geen tikfout, maar een keuze waar de Russische bureaucratie me niet mee wilde opzadelen bij het bepalen hoe Мария in alle internationale documenten komt te staan. Voor de rest van mijn leven. Voor altijd. Ik denk dat twee 'ikken' beter is dan één. Hoe dan ook, leuk je te ontmoeten :)
Terre à table is ontstaan uit mijn passie voor de regionale culinaire diversiteit van Frankrijk en mijn verlangen om natuurlijk te eten in de geglobaliseerde wereld.
Waarom Frankrijk?
Voor iemand die opgroeide op het terrein van de verwoeste Sovjet-Unie, was Frankrijk het beeld van onbereikbare chic, schoonheid en plezier in het dagelijks leven. Ik heb het in mijn kindertijd geabsorbeerd door de films met Louis de Funès, Bourvil en Les Charlots in de hoofdrol.
De allure van Frankrijk verdiepte zich tijdens mijn universiteitsjaren in de inspanningen om leraar Frans en Engels te worden in mijn geboortestad Kaluga - onze plechtige, in de Sovjet-Unie getogen professoren, die zich "daar" hadden gewaagd in de jaren '70 en '80 toen niet veel mensen dat konden, brachten een mystiek en elegantie mee die geen enkele andere faculteit kon evenaren.
De eerste reis naar Frankrijk (en Europa) vond plaats in 2010 in het gezelschap van mijn avontuurlijke groepsgenoten - de taal werd vooral op de proef gesteld met het lexicon "Openbaar vervoer" en "Boodschappen doen", de smaakpapillen werden verwend met "Les formules midi" voor 8 eur per persoon geserveerd door een look-a-like van Nicolas Cage en de goedkope wijn op Les Champs de Mars deed ons dieper graven in het lexicon om ons te herinneren "tire-bouchon" die we moesten lenen; de ogen waren gefascineerd door de mix van edele grijze stenen, alomtegenwoordige bloemen en de Europese anarchie in architecturale vormen en maten - alles leek wild en toch harmonieus (in het oosten zijn we meestal erg geometrisch). Zelfs de zon reflecteerde anders met haar zalmkleurige tint op kalksteen. En hoe zit het met de lucht in Frankrijk, die voelt alsof je elke dag een nieuw leven begint?
Er is veel tijd verstreken sinds die eerste indruk en veel plaatsen in Europa hebben me gecharmeerd met hun bezienswaardigheden, mensen, spektakels en smaken, maar op de een of andere manier is mijn relatie met Frankrijk altijd intiemer geweest dan met welk ander land dan ook, met ontdekkingen die spontaner en situationeler waren, met plotselinge kennismakingen die mystieker waren en met interacties die voorzienbaarder waren.
En dat is niet onverwacht. Frankrijk heeft de neiging om meer tactiel, intiem en verbonden te zijn in de moderne wereld. Terwijl globalisering en bedrijven domineren, blijft Frankrijk zijn grond aanbidden en zijn oogst behandelen met de culinaire verbeelding die dit pure product verdient.
Met Terre à table hoop ik Frankrijk, zijn smaken en ambachtelijke savour-faire naar ons dagelijks leven te brengen. Laten we samen de fantasierijke producten van Franse bodem ontdekken, de regionale culinaire diversiteit en tradities die onze voeding puur houden.
Fijne vakantie voor iedereen,
Mariia van Terre à table
